رسیدگی به مشکلات فرزندان

زباله های الکترونیکی

در تمام طول روز، از کودکان انتظار می رود انتظارات بزرگسالان را برآورده کنند، از قوانین پیروی کنند، خود را با نا امیدی ها وفق دهند، و انگیزه های خود را برای ضربه زدن، فریاد زدن و شورش کردن مهار کنند.https://www.shomanews.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D8%B1-89/1032825-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D8%A7%D9%86%D8%B6%D8%A8%D8%A7%D8%B7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D9%86

ما میزان خودکنترلی که آن ها به صورت ساعتی یا دقیقه به دقیقه حتی در یک روز خوب انجام می دهند را دست کم می گیریم.

مانند سگی که پس از یک تعامل استرس زا "تکان دادن" را انجام می دهد، بچه ها احساسات منفی خود را از خود دور می کنند، حتی زمانی که والدین هیچ کاری برای تحریک آنها انجام نداده باشند.

بچه ها از قدرت اراده و سیستم ترمز عصبی خود برای تنظیم عاطفی در اطراف دوستان، معلمان و سایر بزرگسالان استفاده می کنند. بله، والدین محل تخلیه خانه هستند، زیرا بچه ها خودکنترلی خود را در جای دیگری «استفاده» می کنند. (ما همین کار را انجام می دهیم - آیا شما اغلب با دیگران مهربانتر از اعضای خانواده خود نیستید؟)

اراده محدود است. تحقیقات نشان داده است که بزرگسالان و کودکان به طور یکسان در اواخر بعد از ظهر فرسوده می شوند. همه ما به تمایلات پست تر خود برای رها کردن با احساسات منفی در پایان روز تسلیم می شویم.

از آنجا که کودکان بیش از یک دهه از بلوغ عصبی خود را سپری می کنند تا بتوانند کنترل خود را به مهارت های بالا تغییر دهند، وجود آن ها در خانه تضمین شده است و اغلب اتفاق می افتد.

البته ممکن است صبح ها هم طغیان اتفاق بیفتد، چون ممکن است روز با خلق و خو و تعهدات بد شروع شود. زندگی بسیار استرس زا است.

https://cheshm3evom.ir/2022/11/07/%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%d8%a8%da%86%d9%87-%d9%87%d8%a7-%d8%b1%d8%a7-%d8%af%d8%b1-%d9%81%d8%b6%d8%a7%db%8c-%d8%a8%d8%a7%d8%b2-%d8%b9%d8%a7%d9%84%db%8c-%d8%ac%d8%b0%d8%a8-%da%a9%d9%86%db%8c/

تا سن ۵۴ سالگی کودکان کم کم اهمیت انطباق با قوانین و هنجارهای اجتماعی را درک می کنند. آن ها می خواهند در محیط های اجتماعی خارج از خانه جای بگیرند و پذیرفته شوند.

ما از آن ها می خواهیم که خشم و عصبانیت خود را با دیگران فرو بنشانند.

مثال: کودک 10 ساله شما به خانه می آید، کوله پشتی خود را روی زمین می اندازد و اعلام می کند که از گرسنگی می میرد. سلام می کنید و با لحنی دوستانه از او می خواهید که کوله پشتی اش را به اتاقش ببرید. او فریاد می زند: "چرا همیشه اینقدر بداخلاق هستی؟"

گزینه های پاسخ

هیچی نگو

منطق رویکرد

نادیده گرفتن بهتر از واکنش به چیزهای ناپسند است، به خصوص که توجه تقویت کننده است. درگیر شدن با یک سرزنش ممکن است تخلیه عاطفی بیشتری ایجاد کند.

مواجهه با یک کودک خردسال، جوان یا نوجوان با "نگرش بد" آنها در زمانی که از یک روز کار سخت در مدرسه رها می شوند، توصیه نمی شود. در این مثال فرضی، پسر واقعاً نمی‌پرسد که چرا شما بداخلاق هستید. او فقط از یادآوری یک قانون وقتی که گرسنه، خسته و تحت فشار است از یک روز طولانی "رنگ آمیزی در خطوط" متنفر است. شما می خواهید که او از قانون شما پیروی کند، اما از بین بردن احساسات منفی در مورد آن غیر واقعی است.

"به خاطر سپردن قوانین، مانند قرار دادن وسایل خود در اتاق، پس از یک روز طولانی بسیار سخت است. من هم گاهی همین احساس را دارم.»

انحراف: تمرکز بر اتحاد مجدد با مهربانی می تواند به بچه ها یادآوری کند که شما مهربان و سخاوتمند هستید.

"من اینجا برای شما میان وعده دارم."

مراجعه به منبع